با انواع تحقیق بر اساس روش انجام آشنا شوید
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۹۳۲۹۰
تحقیق و پژوهش فرآیندی برنامه ریزی شده و نظاممند است که برای پی بردن به مسائل ناشناخته و یا فهم عمیق مسائل، انجام میگیرد.
به گزارش خبرنگار حوزه پایاننامه گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، نگارش پایاننامه ازجمله موارد تخصصی است که اغلب دانشجویان در نحوه نگارش علمی آن با مشکلاتی روبرو هستند، از انتخاب عنوان گرفته تا نگارش بخشهای مختلف پایاننامه و اصلاحات تخصصی مربوط به آن، ازاینرو خبرگزاری آنا بر آن است تا با ارائه سلسله مباحثی در رابطه با نحوه نگارش پایاننامه و نکاتی که در این خصوص دانشجویان باید بدانند، چراغ راهی برای علاقهمندان به نگارش دقیق و تخصصی پایاننامهها باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پس از خواندن این گزارش دانشجویان و علمدوستان با انواع تحقیق بر اساس روش انجام در نگارش پایاننامه و مقالههای علمی آشنا خواهند شد.
بیشتر بخوانید:
اهمیت اعتبار سنجی نتایج پژوهش در نوشتن پایاننامه
تحقیق و پژوهش فرآیندی برنامه ریزی شده و نظاممند است که برای پی بردن به مسائل ناشناخته و یا فهم عمیق مسائل، انجام میگیرد.
انسان در تمامی مراحل زندگی، به خصوص تحقیق و پژوهش، برای رسیدن به هدفهای خود روشهای مختلفی را آزمایش میکند و از بین آنها، بهترین و موثرترین روش را برای رسیدن به هدف انتخاب میکند.
روش پيمايشی (زمينه يابی)
توصيف: (بررسي نگرش كاركنان در مورد تاثير سيستم MIS که اطلاعات آن از طريق پرسشنامه، مصاحبه يا مشاهده جمع آوری می شود)
تبیین: چرا برخی از رای دهندگان یکی از کاندیداها را ترجیح داده اند.
کشف: بررسی منابع و پیامدهای افراط گرایی دانشجویان در یک دانشگاه
تحقیق میدانی
تحقیق میدانی بیشتر یک جهتگیری نسبت به امر تحقیق است تا یک سری روشها و تکنیکهای کاربردی. روش میدانی بیشتر شبیه چتری است که دربرگیرنده فعالیتهای هر روش ممکن برای دستیابی به دانستههای مورد نظر و فرایندهای تحلیل درباره اطلاعات است.
تحقيق همبستگی
تعدادی از متغيرهايی را كه تصور میرود با يك متغير پيچيده عمده مرتبط هستند ارزيابی میكند. (رابطه بين توجه زياد مدير به كاركنان و افزايش رضايت كاركنان). (رابطه بین موقعیت اقتصادی کارکنان و پیشرفت تحصیلی فرزندان آن ها)
روش توصیفی-کیفی
تحقیق توصیفی آنچه را که هست توصیف و تفسیر میکند و به شرایط یا روابط موجود، عقاید متداول، فرایندهای جاری، آثار مشهود یا روندهای در حال گسترش توجه دارد. تمرکز آن در درجه اول به زمان حال است، هرچند غالبا رویدادها و آثار گذشته را نیز که به شرایط موجود مربوط میشوند مورد بررسی قرار میدهد.
پژوهشهای علّی (آزمايشی)
اگر بخواهيم برنامه را بهبود دهيم نيازمنديم تا از نوع رابطه بين دو متغير آگاه شويم.
در تحقيقات آزمايشی، آزمايش كننده در متغيرهای مورد نظر دخل و تصرف میكند و سپس به مشاهده تاثيرات آن در تغييرات متغير وابسته می پردازد.
پژوهشهای تداومی
هدف محقق درک و شناخت تغییرات در طول زمان است. (بررسی چند ساله تغییرات رشد جسمی کودکان)
روش تحلیل محتوایی
تحلیل محتوا روشی به منظور دستیابی به ویژگیهای مختلف پیام، دیدگاهها و اندیشههای فرستنده پیام، علل صدور پیام و آثار پیام است و برای تجزیه و تحلیل عینی و منتظم پیامهای مختلفی که از طرق گوناگون مبادله میشود به کار میرود.
آنچه در این تعریف اهمیت دارد شروط عینیت، انتظام و عمومیت است. عینیت به این معنی است که هر مرحله از فرایند پژوهش باید بر اساس قواعد، احکام و روشهای مشخص انجام گیرد. انتظام به این معنی است که دایره شمول محتوا باید بر طبق قواعد کاربردی ثابتی مشخص گردد.
این شرط آشکارا، تحلیلهایی را که فقط به دنبال جمعآوری دادههای تائیدکننده فرضیههای پژوهشگر هستند طرد میکند. و عمومیت به این معنی است که یافتهها ارتباط نظری با هم داشته باشند، اطلاعات توصیفی صرف درباره محتوا، بدون ارتباط با دیگر ویژگیهای اسناد یا خصوصیات فرستنده و گیرنده پیام، ارزش چندانی ندارد.
روش تاريخی
مطالعه، درك و شرح رويدادهای گذشته بايد مبتنی بر يك فرضيه باشند در غير اين صورت به يك جستجوی بی هدف تبديل میشود. (مطالعه تحولات ساختار نظام مديريت بندری ايران)
تحقيق مورد كارانه
برخورد با موقعیت مساله ای. تصویری جامع و گسترده در موردی ویژه ارایه می نماید و پژوهشگر تمام مواردی که در زمینه ای خاص مطرح است را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. (بررسی نظام برنامه ریزی آموزشی سازمان و ارایه راهکارهای بهبود) (آنچه که هو آنچه که باید باشد).
پانل
مطالعات اجتماعی را میتوان در یک مقطع زمانی و یا در چند مقطع از زمان به انجام رساند. مطالعاتی که در مقاطع زمانی مختلف صورت میگیرد را مطالعات طولی میخوانند. در این تحقیقات مخصوصا تأثیر عامل زمان مورد سنجش و ارزیابی قرار میگیرد و از این طریق هم دگرگونیهای مرتبط با عقاید، نظرات و حالات و هم تغییر در رفتار، عادات و … سنجیده میشود.
انتهای پیام/4133
منبع: آنا
کلیدواژه: نگارش علمی پایان نامه پایان نامه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۹۳۲۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر دیده نشده از محمدرضا شجریان
آفتابنیوز :
محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانوادهای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.
شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آوازهای بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.
شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستانهای مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.
اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش میخواست نام «شجریانها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامههای رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.
شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.
شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگفر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.
سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگفر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دورههای خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.
شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آنها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایرانای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.
منبع: خبرگزاری ایلنا